Stravinsky, Balanchine, Robbins ve başrolde; Pulcinella

-
Stravinsky’nin, İtalyan besteci Giambattista Pergolesi’nin müziği üzerine  yazdığı “Pulcinella”, 15 Mayıs 1920'de Paris’te Bale Rus Topluluğu tarafından Garnier Opera binasında sergilendiğinde, Pulcinella rolünde Leonide Massine, Pimpinella rolünde ise Tamara Karsavina dansetmiştir. Eserin bir diğer önemli özelliği de, ilk  dekor ve kostüm tasarımcısının Pablo Picasso oluşudur. Pulcinella’nın hikayesi, Napoli'de bulunan ve  18.yy. başlarına ait olduğu tahmin edilen bir el yazmasından alınmıştır. Ana karakterler ise 16.yy’dan itibaren İtalya’dan tüm Avrupa’ya yayılan  maskeli komedi türü olan commedia dell’arte’nin en tanınan karakterleridir. Ölümsüz Pulcinella, hassas Pierrot ve merhametsiz Columbine’nin Napoli sokaklarında geçen hikayesinin ilk koreografisini, ilk temsilde Pulcinella rolünü de canlandıran Leonide Massine, Amerika'daki ilk temsilinin koreografisini ise Laurent Novikoff yapmıştır.

Stravinsky'nin ölümünden 1 yıl sonra, 1972 yılında New York City Ballet'nin, bestecinin doğum gününü kutlamak için düzenlediği -ve o yıldan itibaren gelenekselleşmesi dilenen- Stravinsky Festivali, Pulcinella'nın çok özel bir koreografisinin prömiyerine de sahne olmuştur. George Balanchine ve Jerome Robbins'in ortak çalışmaları, her ikisinin de müziğine hayran olduğu -fakat kesinlikle Balanchine ile olan dostluğunun çok daha güçlü olduğu- Stravinsky'e armağan olarak New York City Ballet repertuvarına geçmiştir. 

Eserin bu koreografi ile tamamının belki de tek kaydına youtube'dan ulaşıyoruz. 










Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Wagner ve "Nibelunglar'ın Yüzüğü" Üzerine Notlar

-
Resim
Müzikte yaratımın sınırlarının yeniden keşfedilmeye başlandığı 19. yüzyıl, sanatçılara bu sınırları aşmak için gereken zemini sağlamış ve yaklaşmakta olan çağın benzersiz olacağını haber vermiştir. Öyle ki, bu dönemde ve özellikle yüzyılın ikinci yarısında yaratılan yapıtlarda bambaşka bir müzik anlayışı, son derece geniş bir felsefî boyut ve duygu dünyası ile karşılaşırız. Avrupa'nın doğasının, farklı uluslarının ve edebiyatının inceliklerini bu dönemin müziğinde daha yakından tanımak, yüzyılın sosyal ve siyasal yapısına dair çok önemli ipuçlarını yakalamak, bu dönem bestecilerinin yapıtlarını mercek altına almamız ile mümkündür. Edebiyatın tüm inceliklerinin müziğe   taşınması ve operada ifadeciliğin, gerçek ile birleşerek yaşamı sahneye taşıması yine bu dönemde zirveye ulaşmıştır. Onlarcası içinden adlarını burada sayabileceğimiz yalnızca birkaç tanesi olan besteciler, Brahms, Bruckner, Sibelius, Grieg, Smetana, Verdi, Elgar ve Çaykovski, her biri birbirinden farklı an
Devamı

Kaz Ana'dan Masallar

-
Resim
  Kaz Ana, İngiliz kökenli olduğu tahmin edilen hayal ürünü bir masal anlatıcısı. 16. yüzyıldan beri adından söz edilen bu efsanevi karakter yüzyıllar boyu çocukların hayallerini süslüyor, onun ağzından onlarca masal anlatılıyor. Fransa'da Charles Perrault'nun kitaplarında, İngiltere'de, Danimarka'da, hatta tüm dünyada tanınan bu masalcının müziğe ve bale sahnesine yansıması nasıl oldu?   Maurice Ravel (1875-1937) ,  Ma Mere l’Oye   (Kaz Ana) başlıklı yapıtını 1908 yılında çocuklara hitaben ve 4 el piyano için yazmıştı. Bestecinin bu yapıtı seslendirmesi için düşündüğü piyanistler ise dostu Cyprian Godebski'nin çocukları Mimie ve Jean idi. 1908-1910 yılları arasında yazılmış olan yapıt,  20 Nisan 1910 tarihinde Paris'te yine 10 yaşın altındaki iki müzisyen olan Jean Leleu ve Genevieve Durony tarafından ilk kez seslendirilmişti. Kaz Ana'nın bu ilk seslendirilişinin seyirciler tarafından beğenilmesinin ardından Ravel'in yapıtlarının nota basımcısı olan Dur
Devamı

Dvořák’ın Yeni Kıta'dan Dünya'ya Umutla Dolu Mesajı 9. Senfoni

-
Resim
Dvořák’ın 1893 yılında Amerika Birleşik Devletleri’nde, New York’taki Ulusal Konservatuar’da yöneticilik yaptığı dönemde yazdığı 9. Senfoni'si onun en bilinen yapıtlarından biridir.  Besteci, çok farklı yaşam stillerinin keşfettiği yeni kıta Kuzey Amerika ile Avrupa arasındaki dostluğu temsil etmesi amacı ile yazdığı bu senfoni sayesinde, kendi uluslararası ününü de kalıcı olarak pekiştirmiştir.  Antonín Dvořák ve ailesinin New York'taki evlerinin önünde çekilmiş bir fotoğrafı  (Kaynak: www.dvoraknyc.org)   1892 yılının 27 Eylül'ünde eşi ve çocuklarıyla birlikte Hoboken, New Jersey'e varan  Dvořák, dinleyicileriyle ilk kez Carnegie Hall'da yapılan Colombian Te Deum adlı yapıtının dünya prömiyerinde buluşmuştur. New York'taki National Conservatory of Music of America (Amerika Ulusal Konservatuvarı)'nın yöneticiliği teklifini kabul etmiş olan besteci, yukarıdaki fotoğrafta önünde bulunduğu Doğu 17. Cadde'deki 327 numaralı apartmanda bir daireye yerleşir. 
Devamı